Driemaal is scheepsrecht
Blogger: Floor Vervuren
Een kleine gnoom verschuilt zich in een hoekje van ons lab. Elke keer dat we een korte koffiepauze nemen, saboteert hij onze experimenten. Althans, dat vermoeden sommige van mijn teamgenoten.
Iets wat we de afgelopen weken wel gemerkt hebben, is dat iets theoretisch wel kan werken, maar dat het in de praktijk vaak heel anders uitpakt. Er gaan bij ons dan ook geregeld experimenten mis. Zeker wanneer het tien voor vijf is, we snel nog een experiment af willen maken, en de laatste breincellen voor die dag al verbruikt zijn.
Stinkende rotzooi
Zo lukte het ons maar niet om DNA met bouwinstructies voor calciumkristallen aan de bacteriën toe te voegen. Het werd met de dag lastiger om onszelf weer naar het lab te slepen, omdat we maar niet konden achterhalen waar het mis ging. Ondertussen hadden we alle materialen en vloeistoffen die we nodig hadden voor die proef al vervangen. Het gezegde luidt ‘driemaal is scheepsrecht’ en niets bleek minder waar. Na grondige analyse van alle data, konden we bij de derde keer eindelijk zeggen dat het is gelukt om het DNA in de bacterie te plaatsen (transformeren). Onze bacterie bevat nu dus genetische instructies voor het omzetten van CO2 en calciumionen tot calciumcarbonaat. Na een paar lange weken in het lab voelde dat als een ware opluchting.
Op biotechnologie.nl bloggen drie Nederlandse teams over hun deelname aan de iGEM competitie van 2023. Lees meer over iGEM.
Ook gebeurde er laatst iets onverwachts met de autoclaaf, een soort snelkookpan die de temperatuur opvoert tot 121 graden Celsius en daarbij bacteriën met stoom doodt. De afvalzak met daarin reageerbuisjes en petrischaaltjes vol bacteriën scheurde open. Het gevolg? Chaos. Alles zat onder voedingsmedium voor bacteriën en de petrischalen met gelachtige voedingsstoffen die door de hitte waren gesmolten, begonnen te stollen. Gelukkig waren alle bacteriën al gedood, maar al die stinkende rotzooi van de vloeren, werkbanken en autoclaaf schrobben was verre van prettig. De labcoördinator vluchtte dan ook voor de stank en liet ons – terecht – onze eigen troep opruimen.
Vindingrijk
Omdat we geregeld te maken hebben met onverwachte problemen, moeten we soms ook creatief zijn in het lab. Voor een specifiek experiment moesten onze bacteriën gekoeld blijven, terwijl ze heen en weer geschud werden. Onze schudmachine heeft helaas geen koelfunctie, dus moesten we zelf iets in elkaar knutselen. In eerste instantie hadden we het glaswerk met de bacteriën in een bak met ijs gezet. Alleen hadden we geen rekening gehouden met het feit dat ijs smelt. Er was dan ook grote paniek toen de erlenmeyers (een soort glazen flessen) omkiepten. Uiteindelijk kwam er duct tape aan te pas om het glaswerk stevig in de bak te houden, terwijl de bacteriën flink heen en weer geschud werden.
Juist omdat we de afgelopen weken tegen zoveel problemen aanliepen, moesten we vindingrijk zijn om tot een oplossing te komen. Uiteindelijk hebben we juist veel geleerd van deze tegenslagen. Het heeft tevens meer leuke verhalen opgebracht dan wanneer alles volgens plan was verlopen. Dus misschien is die kleine gnoom in het hoekje van het lab toch zo erg nog niet.