Als je aan de vogelgriep denkt, zie je waarschijnlijk meteen een boer voor je die met pijn in zijn hart duizenden kippen moet ruimen. Logisch, want de media schrijft veel over dit soort massale ruimingen, wat voor behoorlijk veel ophef zorgt. Toch is er ook een andere kant van het verhaal die vaak onderbelicht blijft als het op de vogelgriep aankomt. Hoe zit het bijvoorbeeld met wilde vogels? En vogels in de dierentuin? Wie worden er nog meer door het vogelgriepvirus getroffen?

Om daarachter te komen ging ik, met mijn team, in gesprek met boeren, beleidsmakers, dierenartsen, slagers en epidemiologen. Als we daadwerkelijk een oplossing willen vinden voor het vogelgriepprobleem, is het belangrijk om erachter te komen hoe deze crisis precies in elkaar zit. Juist daarom vinden wij het zo interessant (en noodzakelijk) om met verschillende belanghebbers en experts over de vogelgriep te praten. Daarnaast is het goed om je als iGEM-team te beseffen wat voor impact jouw project in de echte wereld heeft. Dit kan namelijk het ontwerpproces van je oplossing sterk beïnvloeden! Tijdens de competitie wordt dit ‘human practices’ genoemd. Het is een cruciaal onderdeel van ieder iGEM-project en mijn team en ik zijn er nu volop mee bezig.

Druk op mensen

Door verschillende belanghebbers te interviewen, hebben we als team veel waardevolle informatie verzameld, die in de literatuur moeilijker te vinden is. Wat ons opviel, is dat alle experts het ermee eens zijn dat de grootste impact van de vogelgriep toch echt te vinden is bij de boeren. De vogelgriep levert hen veel financiële lasten op, en daardoor ook een hoop stress. Het (preventief) ruimen van pluimvee kost hen, en anderen betrokkenen in de productieketen, erg veel geld. Ook het ophokken van de kippen levert problemen op, want kun je deze bijvoorbeeld nog wel als vrije-uitloop kippen zien? Door in gesprek te gaan met overheidsorganisaties zijn wij er ook achter gekomen dat vogelgriepuitbraken een fysieke tol heeft op mensen. Sommige werknemers moeten bij grote uitbraken soms dag en nacht doorwerken om er zeker van te zijn dat het virus niet verder verspreid.

Hoe goed iedereen ook zijn best doet, volledig van het virus afkomen gaat helaas niet lukken. Het virus verspreidt zich namelijk ook onder wilde vogels die wij op geen enkele manier kunnen beschermen, behalve door besmette vogels door bijvoorbeeld de dierenambulance te laten ruimen. Dit legt een hoop druk op organisaties die wilde dieren juist willen beschermen. Een andere partij waar wij voor dit project nooit eerder aan dachten, zijn dierentuinen. Zij willen natuurlijk hun zeldzame, en soms bizar dure, vogels niet verloren zien gaan als gevolg van de vogelgriep, net zoals boeren in de pluimveesector. Hoewel vaccineren voor dierentuinen een stuk beter te doen is, leeft de angst voor het virus hier ook zeker door.

Zoönose?

Natuurlijk is er ook nog het risico dat het virus overspringt naar mensen. Zoiets gebeurt bijvoorbeeld wanneer het virus genetische informatie uitwisselt met het menselijke influenzavirus. Het is erg lastig om te voorspellen of en hoe snel dit gebeurt, maar als wij niet iets doen is het volgens experts slechts een kwestie van tijd.

Naast de impact van de verspreiding van het virus op de vogels zelf en op de belanghebbers, zijn wij voor onze ‘human practices’ ook geïnteresseerd in de publieke opinie tegenover de vogelgriep, in het licht van ons project. Om dit te onderzoeken hebben wij een enquete gemaakt om ons project nog een stukje beter te maken. Dus: mocht je tien minuutjes over hebben, dan kun je ons enorm helpen door de enquete in te vullen. De vogelgriep gaat natuurlijk iedereen aan!

Ga naar de enquête van iGEM Groningen