Daar sta je dan, in de krant. Het dagblad De Limburger had besloten een hele pagina aan ons project te wijden, nadat we de redactie op de hoogte hadden gebracht van ons project. Een mooie manier om synthetische biologie te communiceren naar het algemene publiek. Ook dat hoort bij iGEM.

Erachter komen of je naast labwerk ook journalistiek, business of communicatie interessant vindt, het kan als je meedoet aan iGEM. Het is zelfs een must. Ons team is daarom volop bezig met deze aspecten van iGEM. Ons project heeft daarmee veel gemeen met het bedrijfsleven. Dit is heel anders dan lezingen en practicums volgen op de universiteit. Het multidisciplinaire karakter van de competitie maakt het samenwerken heel leuk en zo leer je erg veel!

Communicatie van synthetische biologie naar de buitenwereld, zoals via krantenartikelen, is erg belangrijk tijdens de iGEM wedstrijd. Het is zelfs een van de criteria om een gouden medaille te winnen. Waarom? Synthetische biologie kent nog altijd veel weerstand. Wij proberen taboes, die deze weerstand veroorzaken, de wereld uit te helpen door naar scholen te gaan en leerlingen interactief les te geven over synthetische biologie. Het is voor ons ook een goede oefening om ons project in eenvoudige taal, begrijpelijk uit te leggen.

Tegelijkertijd werken we aan ons jaarlijks terugkerende, wetenschappelijke tijdschrift van iGEM Maastricht. Daarin hebben wij de rol van auteur en uitgever. Andere iGEM-teams krijgen hierin ook de kans om een wetenschappelijk artikel te schrijven en publiceren. De top drie van de bij ons ingestuurde artikelen worden uiteindelijk beoordeeld door bekende wetenschappers zoals dr. George Church, dr. Michael Funk en dr. Yevgeniya Nusinovich.

Allemaal veel werk natuurlijk, maar communicatie loont. Het artikel in De Limburger had een bedrijf, genaamd Nijsen.co, bereikt. Zij maken veevoer van nevenproducten uit de levensmiddelenindustrie. Nu denk je misschien: “Wat heeft een veevoerproducent aan een ontziltingstechniek?”. Dat was ook voor ons een verrassing. Het blijkt dat sommige nevenproducten die het bedrijf gebruikt om veevoer mee te maken, te zout zijn voor dieren. En dat de huidige beschikbare ontziltingstechnieken niet geschikt of te duur zijn.

Afgelopen week spraken we Nijsen.co over hoe ons project de oplossing kan bieden. We kregen een rondleiding door de fabriek, wat erg indrukwekkend en tegelijkertijd verdrietig was. Er stonden dozen gevuld met onder andere koekjes, snoep en taart die nog prima te eten waren, maar niet goed genoeg waren voor de verkoop. Meehelpen om van afval weer waardevolle voeding te maken, lijkt ons geweldig.

iGEM laat je dus ook in contact komen met bedrijven, wat ons andere inzichten oplevert over het nut van ons product in de toekomst. Als zich problemen voordoen in het experimentele gedeelte van het project, nemen we contact met bedrijven op. Ook vergroot het contact ons netwerk en we krijgen zo regelmatig advies op commercieel gebied. We zijn tijdens dit project erg afhankelijk van sponsoren. Zonder geld kom je nergens; ook niet tijdens de iGEM-wedstrijd, waarbij we ons project bijna volledig zelf moeten financieren. We hebben twee business-studenten in ons team en zij leren ons hoe je een goed businessplan moet opstellen om bedrijven ervan te overtuigen om in je te investeren. Dit is niet altijd even makkelijk. Je krijgt vaak nee te horen, maar als je volhoudt, word je er steeds beter in.

iGEM is dus veel meer dan het genetisch modificeren van bacteriën in het lab. Je leert multidisciplinair samen te werken en zo tot innovatie te komen.