Biomedici, informatici en designers werken aan veiligere medische implantaten
Blogger: Thomas Westerhuis
Februari, maandagavond zeven uur. Ik kon het lokaal niet vinden en was al wat laat. Toen ik uiteindelijk de zaal gevonden had, helemaal op de zevende verdieping, keken er gelijk dertien paar ogen naar mij. De ogen van mijn dertien medestudenten waarmee ik ga samenwerken binnen iGEM.
Eenmaal op een stoel, begonnen we aan de kennismakingsronde. Ik stelde mijzelf voor als een 24-jarige moleculaire levenswetenschapper. Een zeer logische studie, dacht ik zo, als je kijkt naar wat iGEM voor competitie is (een wedstrijd die draait om synthetische biologie). Maar het werd al snel duidelijk dat er naast levenswetenschappers, ook veel andere disciplines in ons team zitten. Er zijn studenten met een achtergrond in de biomedische en chemische technologie, maar ook met een misschien meer verrassende achtergrond in bijvoorbeeld informatica en filosofie. En studenten van Minerva, de Groningse kunstacademie. Je kan dus gerust vaststellen dat we een multidisciplinair team zijn.
Op biotechnologie.nl bloggen drie Nederlandse teams over hun deelname aan de iGEM competitie van 2023. Lees meer over iGEM.
Ideeënbrij
Tandplak is een bekend voorbeeld van een biofilm; een laagje bacteriën dat zich hecht aan elkaar en aan een oppervlak. In medische implantaten kan dat een groot probleem zijn.
Aan het begin leek de diversiteit een uitdaging. Bij iGEM mogen de teams namelijk zelf bedenken welk probleem ze willen oplossen. En je raadt het misschien al: met zoveel verschillende achtergronden, waren er evenveel verschillende ideeën en meningen. Van bijen beschermen tegen infecties tot afvalwatermanagement, allerlei onderwerpen passeerden de revue. Echter stond één ding als een huis boven water: ons gekozen onderwerp moet en zal gebruikmaken van al onze disciplines.
We zijn er samen uit gekomen. Biofilmvorming op medische implantaten is het probleem dat we willen aanpakken. En wat is dan een biofilm? Een voorbeeld hiervan is tandplak. Het is een hardnekkige laag van bacteriën die zich aan een oppervlak hecht. Een voorbeeld van een medisch implantaat is een nieuwe heup. Biofilms kunnen een risico zijn voor de patiënt. Onze aanpak bestaat uit twee stappen. Eerst willen we de biofilms detecteren en vervolgens kijken we hoe we vorming ervan kunnen voorkomen.
Scherpe opmerking
Hoe gaan we dat doen? We slaan onze handen ineen. Onze labexperts focussen op het maken van de biosensor voor biofilms, onze biomedische technologen weten alles van het apparaatje dat het signaal van onze biosensor moet oppakken. Tegelijkertijd weten de informatici precies hoe we dat apparaatje moeten instellen om het juiste te kunnen zeggen over onze metingen. Ten slotte zorgen onze designers van de Minerva kunstacademie ervoor dat alles er gelikt uitziet.
Het kan soms moeilijk en zelfs frustrerend zijn om elkaar te begrijpen, maar als we dan even stilstaan, komen de goede ideeën. Juist dan blijkt die ene domme vraag eigenlijk een verdomd scherpe opmerking te zijn! Op zo’n moment begin ik dan met uitleggen hoe we bekende stukken DNA gebruiken om een biosensor te maken. Maar iemand die niet gehinderd is met de voorkennis die jij wel hebt, ziet precies waar de gaten in het verhaal zitten. En juist dan, door met elkaar te praten over wat je niet van elkaar snapt, kom je erachter dat het hokje van je eigen discipline soms ook blind maakt.