Wat als alles niet in een keer goed gaat?
De scholen zijn weer begonnen, en overal om me heen zie ik mensen hard aan het werk. Met hun baan, studie, of zoals voor ons team geldt: met een biologiewedstrijd. Wij zijn in de zomervakantie voor de iGEM-competitie bezig geweest met nanodeeltjes maken. Met deze deeltjes willen we een kankertherapie, genaamd fotothermische therapie, verbeteren. Maar nanodeeltjes maken, was zo makkelijk nog niet! In deze blog vertel ik je alles over de problemen die we al zijn tegengekomen en hoe we die hebben opgelost.
Onze tijd in het lab loopt inmiddels langzaam op zijn einde. In oktober moet onze website, inclusief alle resultaten, voor de iGEM-competitie helemaal af zijn. Gelukkig hebben we het grootste deel van onze experimenten afgerond en is het tijd om de data te verwerken. Wat me opviel, is dat iedereen in het team de basisvaardigheden in het lab, zoals steriel werken en het overbrengen van heel kleine hoeveelheden vloeistof (pipetteren), wel onder de knie had. Maar het opzetten van een groot experiment waar veertien mensen tegelijk aan werkten, dat was nieuw en zeker een uitdaging.
Op biotechnologie.nl bloggen drie Nederlandse teams over hun deelname aan de iGEM competitie van 2022. Lees meer over iGEM.
Het klinkt zo simpel: je ontwerpt, maakt, test en leert. En leren deden we. Veel experimenten gingen namelijk niet in een keer goed. En ook niet in twee keer, en vaak ook niet eens in drie keer. We gingen ervan uit dat methodes uit de vakliteratuur voor ons project ook zouden werken en dat we vooral de productie van nanodeeltjes gingen verbeteren. Daar hadden we ons goed in vergist.
We waren begonnen in het lab met een specifieke methode uit de vakliteratuur. Het doel was om stekelige nanodeeltjes van een bepaalde grootte te maken van goud en zilver. We lieten eerst de bacteriën die onze nanodeeltjes moesten gaan maken goed groeien. Daarna deden we er opgeloste zilver (ionen) bij. De eiwitten van de bacteriën zetten dit opgeloste zilver, in drie dagen, om naar heel kleine stukjes vast zilver die samenklonteren tot nanodeeltjes. Vervolgens deden we er goud bij, zodat je uiteindelijk goud-zilveren nanodeeltjes krijgt. En als laatste testten we of we de deeltjes hebben gemaakt die we wilden hebben.
In een korte video van twee minuten leggen we je uit hoe ons project in elkaar zit:
Onze eerste resultaten, die we pas na drie weken konden bekijken, waren niet goed. We zagen heel veel ‘afval’ van de bacteriën, maar geen nanodeeltjes. We hebben het experiment nog eens herhaald met kleine aanpassingen, maar kregen nog altijd geen nanodeeltjes. Uiteindelijk zijn we overgestapt naar een andere methode.
Achteraf gezien hadden we dat beter eerder kunnen doen. Onze nieuwe methode kost een stuk minder tijd en werkt. Uiteindelijk hadden we alleen de eiwitten van de bacteriën nodig en niet de bacteriën zelf. We weten nog niet zeker waarom, maar toen we alleen de eiwitten aan het opgeloste zilver en goud toevoegden, zagen we dat je hierdoor wel nanodeeltjes kreeg. Na veel testen met verschillende technieken en omstandigheden hebben we uiteindelijk de juiste nanodeeltjes gemaakt.
Helaas kunnen wetenschappers onze nanodeeltjes nog niet meteen gebruiken voor kankertherapiebehandelingen. Daarvoor moeten we eerst nog veel meer over deze nieuwe deeltjes te weten komen. We moeten bijvoorbeeld testen wat de houdbaarheid (stabiliteit) van de nanodeeltjes is en onderzoeken of de deeltjes zelf niet giftig zijn. In de laatste weken hebben we alvast beginexperimenten gestart: deze geven een indicatie. We moeten ze verder uitbreiden om vast te stellen of onze deeltjes geschikt zijn voor kankertherapie.
In alle opzichten is iGEM zeker een leerproces. Als we het project opnieuw zouden doen, zouden we vanaf het begin meerdere methodes testen. Toch ben ik erg trots op ons team. We hebben samen lange dagen op het lab gestaan, tegenslagen verwerkt en successen gevierd. Maar we zijn er nog niet: we gaan door met experimenteren en bouwen ondertussen aan een website met al onze resultaten. Genoeg te doen dus! Het is eigenlijk alsof we samen een grote berg beklimmen, maar de top is wel in zicht.
We zijn al erg ver met ons project, maar op dit moment hebben we nog steun nodig om ons project te financieren. Steun ons onderzoek en doneer via onze crowdfundingspagina.