Elke maand spreekt Biotechnologie.nl jonge, enthousiaste biotechnologen die midden in het onderzoek staan. Deze maand is dat Ben Tumulero, promovendus kweekvlees aan de Technische Universiteit Delft.

Ben Tumulero is krap een maand geleden begonnen als promovendus kweekvlees aan de TU in Delft. Eerder deed hij mij aan hackatons, begon vanuit de XPRIZE competitie een startup als masterstudent en startte bijna een onderzoeksproject in Zurich aan een extremofiele microalg. “Ik zie nog steeds een toekomst in de startup-wereld voor mezelf.”

Hoe ontstond je fascinatie voor biotechnologie?

“Ik ben niet gelijk begonnen met biotechnologie, na de middelbare school ben ik met de bachelorstudie moleculaire levenswetenschappen aan de WUR gestart. Dat is een studie die veel combineert: scheikunde, biologie, biochemie, natuurkunde, maar ook proceskunde en zelfs kwantummechanica; allemaal om uit te zoeken hoe biologische systemen werken.”

“Na mijn bachelor heb ik driekwart jaar pauze genomen om even te reflecteren op wat ik eigenlijk wilde. Toen ben ik via zijwegen gaan onderzoeken wat ik echt leuk vind en heb ik bijvoorbeeld meegedaan aan twee hackatons. Daar kwam ik erachter hoe interessant ik biotechnologie vind.”

Wat deed je bij die hackatons?

“Een hackaton is een soort bijeenkomst van studenten of professionals van drie dagen tot een week, waarbij je in een bepaald thema duikt en vaak ook nachten doorwerkt. In teams ga je in hele korte tijd iets ontwerpen. Programmeren is daarbij meestal een belangrijk onderdeel.”

“Mijn eerste hackaton was de Farmhack op de universiteit in Wageningen, ook ’s nachts, als verder iedereen weg was. Het was een opdracht voor Unilever. We bouwden een zoekmachine die in onderzoeksliteratuur zocht naar data over de Maillard-reactie. Dat is de verandering van moleculen die optreedt bij het bakken, en die je eten zo lekker maakt. Mijn tweede hackaton was aan de Cornell University in New York, de Digital Agriculture hack was dat. We wonnen een prijs met een ontwerp van een app waarmee je in de supermarkt producten kunt scannen om zo alle informatie over allergenen te zien. Je kon er als consument zelf ook extra informatie over onbekende allergenen aan toevoegen. “

“Beide projecten waren met technieken en problemen die te maken hebben met biotechnologie. Het boeide me enorm en ik en besloot de master biotechnologie te gaan volgen. Nog steeds voelt het alsof ik in de biotech wel mijn plaats heb gevonden.”

Wat was een hoogtepunt tijdens je master?

“Dat is voor mij de kennismaking met het ondernemerschap. Ik heb meegedaan aan de XPRIZE for Global Carbon Removal, met een team vanuit de vier technische universiteiten in Nederland. Deze competitie is opgezet door de Elon Musk Foundation. We werkten aan het vraagstuk hoe we beton duurzamer konden maken. Ons plan was om microalgen toe te voegen aan het beton, specifiek een algensoort die kleine steentjes maakt. Die algen gebruiken CO₂ en we wilden zoveel algen toevoegen dat ze daarmee de CO₂ die vrijkomt bij het maken van beton zouden compenseren. Met de andere studenten zette ik een startup op, om dit verder uit te zoeken. Ik bleef er naast mijn studie anderhalf jaar bij betrokken. Helaas bleek toen dat de algen niet genoeg werkten.”

Je vond al snel een andere interessante microalg om aan te werken.

“Ja, inderdaad. Voor mijn tweede stage verhuisde ik naar Zurich in Zwitserland, voor de technische universiteit daar. Ik onderzocht er een extremofiele microalg, Galdieria sulfuraria. Het is een soort die onder hele extreme omstandigheden kan groeien. Van nature komt deze voor in vulkanische warmwaterbronnen. De alg groeit bij grote hitte en bij hele zure condities. Doordat er verder bijna niets groeit onder deze omstandigheden, heb je bij het opkweken van deze soort niet snel last van besmetting met andere soorten. Daarnaast is deze micro-alg interessant omdat deze veel eiwitten aanmaakt. Andere microalgen zijn vooral bekend omdat ze vetten maken, zoals de gezonde omega-3-vetzuren.”

“Ik mocht na het afronden van mijn studie door op dit onderwerp bij de hogeschool van Zurich. Ik kon er een onderzoeksproject opstarten. Het zou op het grensvlak zijn van ondernemerschap en onderzoek, precies wat ik wilde. Maar helaas, al snel bleek dat er een patent van een bedrijf in Frankrijk was, dat roet in het eten gooide.”

Wat doe je nu voor werk?

“Sinds krap een maand ben ik begonnen als promovendus aan de technische universiteit in Delft. Het gaat over kweekvlees, het koppelen van de kennis die daarover is en het valideren van die kennis. Ik zal zelf ook veel in het lab staan. Het is echt weer wat anders dan microalgen. Dierlijke cellen groeien langzamer en hebben sneller besmettingen. Maar het is een spannend, relatief nieuw werkveld, en er speelt meer dan alleen de techniek zelf.”

“Daarnaast is het een veld waarin veel startups opkomen. Dat spreekt me ook erg aan bij dit project. Ik zal ook veel overleggen met stakeholders, waaronder zulke startups. Ik zie hierna nog steeds een toekomst voor mezelf met het opzetten van een bedrijf. Maar wie weet denk ik er dan weer anders over. Het ondernemen blijft sowieso in mijn hoofd zitten.”