Idealer kan haast niet: haal het broeikasgas CO2 uit de lucht, en zet dat met hulp van micro-organismen direct om in brandstof voor auto’s en vliegtuigen. Netto heb je dan nauwelijks CO2-uitstoot. Dat zo’n oplossing haalbaar is, bewijzen Amerikaanse biologen deze maand in het blad Nature Biotechnology.

CO₂, CO₂ en nog eens CO₂. Dit broeikasgas, dat ook wel koolstofdioxide heet, is met de klimaattop in Kopenhagen zo’n beetje sleutelwoord van de maand. Meer koolstofdioxide betekent klimaatverandering – de aarde warmt erdoor op. En dus zeggen wetenschappers: beperk de wereldwijde CO₂-uitstoot. Maar dat levert in Kopenhagen politiek gekibbel op, en je kunt je afvragen of de afspraken die CO₂-concentratie in de lucht moeten terugdringen, ooit worden nageleefd.

Terwijl de wereldleiders praten zoeken wetenschappers naar andere uitwegen. Het meest veelbelovende idee is doodeenvoudig: gebruik enkel brandstoffen voor auto’s en vliegtuigen die netto geen CO₂-uitstoot opleveren.

James Liao en zijn collega’s van de Universiteit van Californië hebben precies zo’n neutrale brandstof weten te maken. Dat schrijven ze in het vakblad Nature Biotechnology. De truc: ze laten een genetisch veranderde blauwalg koolstofdioxide opnemen uit de lucht, waarna het micro-organisme de koolstofdioxide omzet in de ruwe biobrandstof isobutanal. Handig, want alle koolstofdioxide die vrijkomt bij het verbranden van isobutanal was al eerder uit de lucht gehaald bij het maken ervan. CO₂-neutraal dus.

Overigens is isobutanal zelf niet geschikt om je auto mee vol te tanken, maar met hulp van een scheikundige reactie valt er de veilige brandstof isobutanol van te brouwen, schrijven de wetenschappers.

Voor zover bekend is de blauwalg van Liao en zijn collega’s de meest CO₂-neutrale brandstoffabriek ter wereld. Dat heeft volgens de biologen twee redenen: de opbrengst is hoger dan ooit tevoren, en het verwerken van isobutanal tot isobutanol is veel makkelijker dan de verwerking van andere biobrandstoffen zoals ethanol.

Eerst even de opbrengst. De blauwalgen produceren hun brandstof ongeveer twee keer sneller dan andere micro-organismen, waarbij je moet denken aan genetisch veranderde algen. Liao en zijn collega’s haalden die hoge productiesnelheid, omdat ze het zogenaamde Rubisco-gen in de blauwalg extra actief maakten. De blauwalg viste door die ingreep sneller koolstofdioxide uit de lucht en had op die manier altijd een voorraadje grondstof op biobrandstof van te maken.

Dan is er nog de verwerking tot biobrandstof. Eerdere oplossingen waarbij gewone algen koolstofdioxide omzetten in de biobrandstof ethanol, liepen tegen het probleem aan dat de ethanol vaak moeilijk is te scheiden van de algen. Dat probleem heeft Liao’s blauwalg niet: isobutanal verdampt terwijl de blauwalgen gewoon doorwerken. De verdampte brandstof kun je ergens anders weer opvangen, en klaar is kees.

Ideaal dus, genetisch veranderde blauwalgen voor biobrandstofproductie. Maar als het wat wil worden moeten autofabrikanten ook wat doen: isobutanolmotoren bouwen. Voordat zoiets gebeurt, moeten de blauwalgen zich in de praktijk bewijzen. Alleen dan zullen grote fabrieken er misschien over peinzen om over te stappen. Tot die tijd moeten we maar hopen dat het klimaatoverleg in Kopenhagen iets oplevert.